Górskie wędrówki - poza tym, że dostarczają emocji oraz pozwalają cieszyć oko różnorodnymi i pięknymi krajobrazami - są męczące. Zmęczenie natomiast, wcześniej, czy później, spowoduje, że zaczniemy odczuwać pragnienie. Rzecz to naturalna i nienastręczająca problemów pod warunkiem, że mamy zapas picia w plecaku i wiemy, jak mądrze owe płyny uzupełniać, by czuć się najbardziej komfortowo. Gdyby tak było zawsze nie byłoby tego wpisu, ale może zdarzyć się tak, że zapasy płynów skończą nam się szybciej niż przewidywaliśmy, bo upał, bo trasa się wydłużyła, bo powietrze jest wyjątkowo suche, bo jesteśmy bardziej zmęczeni, etc. Do domu, schroniska, czy innej kwatery droga jeszcze długa. Co robić?

Na całe szczęście górskie szlaki mają to do siebie, że często w ich pobliżu znajdują się strumienie, potoki, wodospady, czy kaskady wodne. Nic tylko korzystać.

Na co więc zwracać uwagę, by mieć praktycznie stuprocentową pewność, że po spożyciu takiej wody 'prosto z natury' nie dostaniemy rewolucji żołądkowych, czy innego zatrucia?

CZERPAĆ WODĘ W MIEJSCACH ODLUDNYCH

Sprawa niby oczywista, ale człek spragniony może o tym zapomnieć. Im bliżej ludzkich zabudowań oraz miejsc wypasu zwierząt, tym większe prawdopodobieństwo, że woda będzie zanieczyszczona. Woda ze strumieni biegnących poniżej zabudowań, łąk i pastwisk może więc przynieść więcej szkody niż pożytku. 

ZIMNA WODA = DOBRA WODA

W ciepłej, często również stojącej (małe oczka wodne, kałuże, etc.) wodzie żyje zdecydowanie więcej bakterii, które mogą wywołać zatrucie. Dlatego im woda będzie zimniejsza tym lepiej, a jeśli dodatkowo będzie czerpana daleko od zabudowań, to już w ogóle super.

WARTKA WODA = DOBRA WODA

Szybkość wód płynących to również istotna oznaka mówiąca o jej jakości. Im szybciej woda płynie, tym jest z reguły czystsza.

WODA LEKKO KWAŚNA

Woda o odczynie lekko kwaśnym wykazuje niewielką zawartość szkodliwych azotanów oraz czynników chorobotwórczych. Gdzie znajdziemy taką wodę? W pobliżu drzew iglastych, w strumieniach o piaszczystych lub żwirowych korytach.

Zakładam, że nie zabieracie w góry papierków lakmusowych/wskaźnikowych, ale gdybyście jakimś cudem jednak byli w ich posiadaniu podczas wodnych poszukiwań, sprawdźcie odczyn znalezionej wody. Jeśli wartość wyjdzie powyżej pH 7, odpuśćcie, natomiast jeśli wartość wyjdzie poniżej pH 6,5 szansa na to, że mamy do czynienia z dobrą, czystą wodą, jest bardzo wysoka.

Zdarzało nam się pić wodę z potoków, czerpaliśmy ze strumyków płynących wśród skał. Najwięcej takiej wody opiliśmy się w Tyrolu. To tam, ze względu na bardziej suche powietrze, bardziej chciało nam się pić i piliśmy na potęgę. Dodam w tym miejscu, że tamtejsza woda wyjątkowo mi smakowała.

Zdaję sobie jednak sprawę, że są osoby o wrażliwszych żołądkach, dla których picie wody wprost ze strumienia może zaszkodzić. Są również na ziemi takie miejsca, gdzie nawet szybko płynąca, zimna woda będzie zanieczyszczona. W krajach europejskich, w tym w Polsce nic raczej na nas czyhać nie będzie, jednak dla większej pewności warto zdobytą wodę dodatkowo przefiltrować i przegotować.